Jeugdige jaren.
Mijn eerste grote liefde, met betrekking tot het bewegen, was het voetballen. Van jongs af aan was ik hier altijd zeer gepassioneerd over en dit was 7 dagen in de week voor mij een vaste bezigheid.
Op vrij jonge leeftijd kwam men erachter dat het voetballen mij redelijk afging, met als hoogtepunt dat ik als jonge jongen heb mogen voetballen in de jeugdopleiding van AZ. Deze periode heeft in totaal 3 jaar geduurd…
Wat nu?
Dan ben je opeens 18 jaar en de droom om profvoetballer te worden zat er niet meer in. Eén ding wist ik daarin wel zeker; het bewegen is iets wat ik zeer interessant vind en dat is iets wat ik wil blijven doen. Met de beperkte kennis die ik toen had, had ik ook maar één simpel doel voor ogen en dat was groot en gespierd worden. Dus ik ging de reguliere sportschool in en zo gezegd zo gedaan…
Het groter en gespierder worden was gelukt. De grote biceps en de grote borstspieren waren aanwezig, maar ik voelde niet de voldoening waar ik op gehoopt had. Ik was zoekende naar meer, maar wat precies? Ik wist het niet.
Een nieuw begin.
In december 2016 kwam ik in contact met iemand waaraan ik bovenstaand verhaal vertelde. Al vrij snel werd mij geadviseerd om te gaan trainen bij Antifragile Movement. Op dat moment niet wetende wie hij is en wat hij doet, maar onder zijn begeleiding gaan trainen zou mij kunnen helpen. Tijdens deze trainingssessies stond het concept bewegen, in de ruimste zin van het woord, centraal.
De confrontatie met je eigen ego.
Al vrij snel kwam ik erachter dat het rondhangen in de reguliere sportscholen mij niet veel goeds gedaan had. Zoals ik al eerder aangaf, was het groot en gespierd mijn voornaamste prioriteit, met alle gevolgen van dien…
De schoudermobiliteit was weg, heupen die vastgeroest waren en enkels die uit mijn voetbalperiode genoeg klappen gekregen hadden. Kortom, genoeg werk aan de winkel.
Dan moet je opeens als jonge jongen je mobiliteit weer terugverdienen. Daar is helaas geen magische pil voor. Je moet simpelweg het werk doen wat je wordt opgedragen en voornamelijk het werk doen wat je de afgelopen jaren niet gedaan hebt. Een intense periode, met alle ups en downs die daarbij komen kijken.
Het begon met 6 dagen in de week trainen, met 1 sessie per dag. Nu, een aantal jaar verder, zijn er dagen dat er 2 trainingssessies op het schema staan.
Jij bent jouw beste docent.
Door mijn studie aan de sportopleiding, wist ik al vrij snel dat ik het leuk vond om les te geven. Zo begon ik vanaf mijn 18e levensjaar met onder andere het ‘leren-lesgeven’. In het begin vond ik het nog vrij eng aangezien het allemaal nieuw was voor mij, maar langzamerhand begon ik dat steeds leuker te vinden en mij daarin te ontwikkelen. In die periode kwam ik er ook vrij snel achter dat ik daarin eerst in mijzelf moest gaan investeren, voordat ik andere zou kunnen helpen.
Door deze filosofie aan te houden, kwamen er mondjesmaat steeds meer mensen op mijn pad die om mijn hulp vroegen en mijn filosofie werd daarin bevestigd.
Werkwijze.
Het opleiden van het individu staat bij mij centraal en de educatie is voor mij een belangrijk onderdeel wanneer ik iemand begeleid. Zo wordt de praktijk geback-upt met bijbehorende theorie. Doormiddel van mijn begeleiding probeer ik de juiste tools te geven, te inspireren, te motiveren, maar jij bent uiteindelijk degene die het doet.